એક દિવસ મારા પતિ ડ્વાઇટ અને હુું એક લાુંબી માર્ગ સફર પર હિા અને એક મહાન કારની મુલાકાિ લઇ રહ્યા હિા, જ્યારે અચાનક જ ઈશ્વરે બાળકોના મુંત્રાલયના મહત્વ તવશે અમારી આુંખો ખોલી હિી. અમે કેટલીક મુંત્રાલયની યોજનાઓ અને એકસાથે પ્રાથગના તવષે વાિો કરિા હિા. કારણ કે અમે પ્રાથગના કરિા હિા, ઈશ્વરે મને એક િૂરદ્રતિ આપી હિી.
મેં એક તવશાળ શેરી નીચે ચાલી રહેલ લોકોનુું એક તવશાળ ટોળુું જોયુું. િે હજારો િોડવીરો સાથેની મોટી મેરેથોન જેવુું જ હિુું. િરેક વ્યતતિ શેરીની અુંિર એકસાથે ચાલી રહી હિી. કોઈને ખબર નહોિી કે આર્ળ વધિા એક લાુંબો ખાડો હિો જ્યાું શેરી અદ્રશ્ય થઈ જિી હિી. લોકોએ બસ િોડવાનુું ચાલુ રાખયુું જ્યાું સુધી િેઓ નીચે ખાડા સુધી પહોંચ્યા. જમીન પર ઈજાગ્રસ્િ લોકોનો ઢર્લો થઇ ર્યો હિો.